Barbara Bursztynowicz - Aktorka

Po szkole trafiłam do teatru Ateneum, kierowanego przez Janusza Warmińskiego. Tu najważniejszą dla mnie osobą była Aleksandra Śląska, która przez pierwsze lata dyskretnie prowadziła mnie "za rękę". Przy niej czułam się bezpiecznie. To Jej prawdopodobnie zawdzięczam większość swoich ról i często ostateczny ich kształt. Nauczyła mnie pokory i szacunku do zawodu. Dedykuję Jej wszystkie moje role, starając się przemycić choć w jednym zdaniu wypowiedzianym na scenie, charakterystyczny dla niej sposób mówienia albo wykorzystać któryś z Jej szalonych pomysłów. W swoim uporządkowanym, wręcz pedantycznym aktorstwie, gdzie wszystko było dopracowane do najdrobniejszego szczegółu, lubiła wplatać coś absurdalnego, co sprawiało, że była jeszcze bardziej tajemnicza i intrygująca. W życiu miała niezwykły dar skupiania na sobie uwagi. Banalne zdarzenie umiała opowiedzieć w tak efektowny sposób, że urastało ono do wielkiego wydarzenia. Potrafiła oddzielić rzeczy istotne, w których była konkretna i stanowcza, zwłaszcza, gdy chodziło o interes teatru, od rzeczy nieważnych. Nie obchodziły Jej intrygi i plotki, nie prowokowała do zwierzeń. Niezwykle pracowita wymagała od siebie i innych maksimum wysiłku. Narażał Jej się ten, kto tego nie rozumiał. Nie tolerowała bylejakości, tak powszechnej potem, kiedy nie mogła mieć już na to wpływu. Czasami bałam się pani profesor, Jej surowości i perfekcjonizmu, ale ufałam bezgranicznie. Była damą, wybitną aktorką, niezwykłą osobowością, prawdziwie oddanym pedagogiem, sprawiedliwym sędzią (potrafiła uczciwie ocenić sytuację i ludzi). Była znakomitym partnerem na scenie i w życiu, potrafiła uważnie słuchać, a odpowiadając, trafiać we właściwy ton. Jako pedagog zmuszała do oryginalnych rozwiązań, do nieustannego myślenia, aktywności i skupienia na scenie. Aleksandra Śląska była dla mnie wielkim autorytetem, bardzo mi Jej brakuje. W Teatrze Ateneum zagrałam wiele wspaniałych ról. Moimi partnerami byli znakomici aktorzy.

Ważniejsze role teatralne:
  • Ficia – służąca: "Oni" Witkacy, reż. P. Paradowski
  • Leta: "Dusia, Ryba, Wal i Leta" P. Gems, reż. A. Holland
  • Jill: "Equus" P. Shaffer, reż. A. Rozhin
  • Ofelia: "Hamlet" W. Shakespeare, reż. J. Warmiński
  • Susan: "Słodkie miasto" S. Poliakoff, reż. E. Kamiński
  • Zofia Plejtus: "Matka" Witkacy, reż. J. Warmiński
  • Nelida: "Przeklęte tango" M. Puig, reż. L. Szurmiej
  • Joanna: "Godzina prawdy" K. Choiński, reż. Z. Tobiasz
  • Agata, Dyzia, Zuzia: "Kubuś Fatalista i jego Pan" D. Diderot, reż. A. Pawłowski
  • Lady Croom: "Arkadia" T. Stoppard, reż. A. Pawłowski
  • Żona von Munchausena: "Prawdomówny kłamca" G. Gorin, reż. M. Wojtyszko
  • Melisa: "Listy miłosne" A. R. Gurney. reż. J. Bursztynowicz
Ważniejsze role w Teatrze Telewizji:
  • Kati: "Historia z naszych dni" F. Kalo, reż. S. Wohl
  • Haneczka: "Wesele" S. Wyspiański, reż. J. Kulczyński
  • Ismena: "Antygona" Sofokles, reż. J. Gruza
  • Izabela: "Elżbieta królowa Anglii" F. Bruckner, reż. L. Adamik
  • Panope: "Fedra" J. Racine, reż. L. Adamik
  • Postać: „Przypowieść głupca” T. Hughs, reż. J. Bursztynowicz
  • Lodowiska: "Gra miłości i śmierci" R. Rolland, reż. L. Adamik
  • Desiree: "Choroba miłości" F. Bruckner, reż. K. Zaleski
  • Ceres: "Burza" W. Shakespeare, reż. L. Adamik
  • Królowa żona: "Becket, czyli honor Boga" J. Anouilh, reż. G. Warchoł
  • Księżna Petronella-Petro: "Poza miastem" J. B. Priestley, reż. W. Solarz
  • Matka: "Killevippen" A. Lindgren, reż. M. Ciunelis
  • Hrabina Fuentes: "Don Carlos" F. Schiller, reż. L. Adamik
  • Łucja: "Piranie" K. Orłoś, reż. A. Rozhin